Jak w praktyce wygląda odzyskiwanie złota z elektroniki? Dzięki swoim właściwościom ten metal szlachetny jest wykorzystywany w podzespołach wielu urządzeń. Czy można na nim zarobić, a jeśli tak, to o jakich kwotach mowa?
Nie jest tajemnicą fakt, że złoto w elektronice rzeczywiście jest obecne, choć w niezbyt dużych ilościach. Jego trwałość i inne właściwości są w stanie zapewnić sprawne działanie wielu urządzeń, których używamy na co dzień. Gdy jednak przyjdzie czas na ich wymianę, wiele osób zastanawia się nad odzyskiem cennego kruszcu. Czy takie działanie jednak ma sens?
Złoto w elektronice – skąd się tam bierze?
Złoto nie jest reaktywne chemicznie, dobrze przewodzi prąd, a przy tym cechuje się wyjątkową trwałością. Dzięki temu nie grozi mu korozja czy pokrycie warstwą tlenków. Jest zatem w stanie zapewnić sprawne działanie urządzeń elektrycznych przez dłuższy czas. Dotyczy to wielu rozmaitych sprzętów, których używamy na co dzień.
Przykładem urządzeń elektronicznych zawierających złoto są np.:
- małe i duże sprzęty AGD (np. tostery, żelazka, odkurzacze, pralki, suszarki czy zmywarki);
- sprzęty wideo i audio (np. głośniki, kable, mikrofony czy kamery),
- małe i duże sprzęty RTV, czyli tzw. elektronika użytkowa (np. laptopy, smartfony, tablety, telewizory czy drukarki).
Czy odzyskiwanie złota z elektroniki jest legalne?
Zanim przejdziemy do opisywania, jak samodzielne odzyskiwanie złota z elektroniki wygląda w praktyce, musimy zaznaczyć, że takie działanie jest w Polsce nielegalne. Zakaz ma zapobiegać m.in. wyrzucaniu zużytych i niepotrzebnych elementów urządzeń elektronicznych w nieodpowiednich miejscach. Podkreślmy natomiast wyraźnie, że mowa tu wyłącznie o robieniu tego samemu, np. we własnym domu.
Na rynku jest natomiast wiele serwisów zajmujących się profesjonalnym odzyskiwaniem złota z elektroniki. Legalne jest zatem oddanie swojego zużytego sprzętu specjalistom i zarobienie w ten sposób pieniędzy na tym cennym kruszcu.
Złoto z elektroniki – ile może być warte?
Odzysk złota z elektroniki może być opłacalny, ale tylko wtedy, gdy mówimy o znacznej ilości posiadanych urządzeń. Przykładowo, w jednym smartfonie są tysięczne części miligrama złota. Z perspektywy finansowej zatem oddanie jednego telefonu na odzysk nie przyniesie nam znaczącego zysku.
Z przeciętnej słuchawki telefonicznej da się wydobyć ok. 0,2 g metalu szlachetnego. Pod uwagę natomiast trzeba wziąć szereg kosztów dodatkowych. Dostarczenie urządzeń do odpowiedniego serwisu będzie obarczone niższą ceną metalu szlachetnego i prowizją.
Z drugiej strony, oprócz złota, z elektroniki można pozyskać również szereg innych materiałów. Nie wszystkie są co prawda aż tak wartościowe, ale wiele z nich jest poddawanych recyklingowi. Dzięki temu zarobić można też m.in. na żelazie, miedzi, aluminium, cynku, cynie czy srebrze. Specjalistyczne serwisy często odzyskują je wszystkie, płacąc klientom za każdy z nich.
Odzysk złota z elektroniki – które elementy są najcenniejsze?
Zawartość cennego kruszcu zależy od konkretnego urządzenia, jego budowy czy wykorzystanych w nim technologii. Możliwy jest odzysk złota np. z elementów pozłacanych, procesorów, układów scalonych itp. Im więcej tego typu części ma dany sprzęt, tym więcej może być wart.
W jakiej elektronice jest najwięcej złota?
Wbrew pozorom najbardziej opłacalne może być wydobycie złota ze starych sprzętów AGD czy RTV. Mogłoby się wydawać, że leciwe urządzenia są mniej warte, a jest wręcz przeciwnie! Związane jest to z faktem, że powstawały one jeszcze w czasach ograniczonej miniaturyzacji.
Konsekwencją tego faktu jest to, że często do ich stworzenia konieczne było użycie większej ilości materiałów. Złota jest więc w nich po prostu więcej. Problem polega na tym, że nie każdy ma dostęp do tego typu urządzeń. Co więc z ich współczesnymi odpowiednikami?
Potencjalnie najwięcej metalu szlachetnego można znaleźć w komputerach. Wynika to z faktu, że materiał ten jest wykorzystywany w np.:
- pinach,
- stykach,
- pamięciach RAM,
- układach scalonych,
- płytach głównych,
- płytkach drukowanych.
Ile złota jest w procesorze i pozostałych elementach? Nie da się tego określić jednoznacznie, wszystko bowiem zależy od konkretnego modelu urządzenia. Przeciętnie jeden procesor zawiera ok. 0,2-0,5 g złota. Z wytopu wszystkich elementów komputera można „uzbierać” nawet do 1 g cennego metalu.
Ile złota jest w telewizorze czy smartfonie? W przypadku sprzętów mniej zaawansowanych lub fizycznie drobniejszych od komputerów, kruszcu będzie zdecydowanie mniej. Szacuje się, że potrzeba aż tony zużytych telefonów komórkowych, aby wydobyć ok. 340 g złota.
Jak odzyskać złoto z elektroniki? Instrukcja
Jak wydobyć złoto z telefonu, laptopa czy innego urządzenia elektronicznego? Pierwszym krokiem jest zebranie odpowiedniej ilości surowca. Dobrze sprawdzą się tu wspominane wyżej styki, karty SIM, procesory czy elementy płyt głównych.
Uwaga: poniższe informacje zamieszczamy wyłącznie jako ciekawostkę. Proces odzyskiwania złota z elektroniki może być niebezpieczny i wymaga profesjonalnej aparatury, specjalistycznego sprzętu i odpowiedniego przygotowania. Takich działań nie powinno się przeprowadzać w domu.
Najpopularniejszą metodą uzyskiwania złota z elektroniki jest odzysk złota kwasem solnym. Najpierw w naczyniu należy zamieszać wodę utlenioną (nadtlenek wodoru) ze wspomnianym kwasem w stosunku 1:2. Pozyskany roztwór trzeba przelać do drugiego naczynia, w którym znajdują się zdobyte elementy zawierające metal szlachetny. Taka „kąpiel” powinna trwać ok. tygodnia. Przez ten czas trzeba codziennie mieszać podzespoły. Z uwagi na bezpieczeństwo wskazane jest robienie tego prętem z tworzywa sztucznego lub profesjonalną bagietką.
Z każdym dniem roztwór będzie przyjmował coraz ciemniejszą barwę. Złote elementy zaczną odklejać się od podzespołów i wypływać na powierzchnię. Gdy upłynie wyznaczony czas, należy przejść do filtracji. Płyn trzeba odsączyć, a następnie przepłukać pozostałości urządzeń, na których mogą znajdować się złote pozostałości. Proces ten najlepiej powtórzyć kilkukrotnie, zbierając fragmenty cennego metalu.
Po zebraniu złota wskazane jest przemycie go metanolem, a potem wodą. Na koniec konieczne jest jego stopienie. Służy do tego palnik. Najpierw w porcelanowym tyglu trzeba rozgrzać boraks. Dzięki niemu kruszec nie będzie się rozpryskiwał, a dodatkowo obniży się jego temperatura topnienia. Gdy boraks stanie się miękki, można dodać do niego złote płatki i podgrzać mieszankę aż do całkowitego stopienia materiałów. Następnie czas przejść do oziębiania, by mechanicznie usunąć zestalony boraks i otrzymać czysty metal szlachetny.
Zdecydowanie odradzamy próby przeprowadzania tego typu zabiegów w domowych warunkach, zwłaszcza przez osoby niedoświadczone. Wykorzystywany do tego kwas solny bywa przyczyną zatruć i poparzeń. Rozgrzany do stanu stopienia metal stwarza z kolei potencjalne niebezpieczeństwo pożarów i stanowi zagrożenie dla zdrowia.
Co ważne, opisany zabieg można przeprowadzić w Polsce wyłącznie w ramach eksperymentu naukowego. Osoby prywatne muszą liczyć się z tym, że złamanie zakazu dotyczącego odzysku złota z elektroniki wiąże się z karami grzywny.
Odzysk złota z elektroniki – czy się opłaca?
W przypadku pojedynczych urządzeń ilość odzyskiwanego kruszcu bywa znikoma. Sam proces zajmuje też dużo czasu i jest dość skomplikowany. W wielu sytuacjach zatem bardziej opłacalne bywa oddanie starego telefonu czy telewizora do skupu lub lombardu.
Nie oznacza to natomiast, że złoto w elektronice jest zupełnie bezwartościowe. Dysponując znaczącą ilością urządzeń elektronicznych, zawierających większe ilości metalu szlachetnego, warto odwiedzić skupy profesjonalnie zajmujące się odzyskiem. Stare sprzęty mogą zawierać dość dużo kruszcu. Szacunkowa ocena profesjonalistów pozwoli zatem ocenić, czy jego wydobycie ma sens.
Instalacja
Okres umowy
